miércoles, 25 de abril de 2012

La mas temida

Empiezo a estar nerviosilla... Se acerca el día... Si no hay cambios el viernes empiezo la quimio...
Mañana tengo que ir al hospital a hacerme unas cuantas pruebas (analíticas e historias) y el viernes por la mañana, a las 10 visita con mi oncóloga y después la temida quimio.

Digo temida porque es lo que me da más miedo de todo el proceso de curación. Y, al fin y al cabo, es miedo a lo desconocido con el agravante de que siempre nos han dado una imagen horrible de ella. Pienso en quimioterapia, y pienso en vómitos, pienso en cansancio, en dolor, en cosas horribles!!!!

Cuando en realidad, lo que debería estar pensando es en vida, esperanza, curación, remedio!!!

Con efectos secundarios o sin, al fin y al cabo la quimioterapia es la solución a nuestro mal y la que nos permite combatirlo!!! Así que a partir de ahora voy a pensar en ella como mi aliada, el arma de destrucción masiva de esta batalla. Tan masiva que se va a llevar hasta mi pelo por el camino!!!

He hablado con diversas personas que han pasado por esto y la verdad es que no se pueden sacar conclusiones. Cada una es un mundo y cada una tiene su historia. Así que cualquier cosa puede pasar... Voy a mentalizarme, a pensar en cosas buenas. Seguro que tendré días más buenos que otros, que unos estaré más cansada y otros con más vitalidad, que quizás vomito, o quizás no...

Lo que más me agobia, aunque sé que tengo toda la ayuda del mundo y van a estar súper bien atendidos, cuidados y mimados, es poder fallarles a mis hijos. Estar demasiado cansada si ellos quieren mami o no poder seguir su ritmo.
Uno de los mejores momentos del día a día es cuando voy a buscar a Mia y a Nico al cole. Primero los espío un poquito por los cristales y ver su sonrisa cuando me descubren allí mirando, como se transforma su carita, eso no tiene precio! Espero estar enterita para poder hacer eso cada día o casi!!!! Menos mal que se acerca el buen tiempo, pues no me parece muy buen cocktail una combinación de los virus que corren por coles y guarderías con un sistema inmunológico un poco perjudicado...

Ni mezclados, ni agitados!

6 comentarios:

  1. Rebeca es normal estar nerviosa los días antes y tener un poquito de miedo pero te digo yo que he pasado por una quimioterapia muy muy dura que vas a estar bien... gracias a Dios hoy en día hay un monton de farmacos para evitar esas cosas tan malas que nos da la quimio como son vomitos y el sentirte mal. Y estarás cansada pero sacaras fuerzas conociendote un poquito como te conozco para ir a por tus dos tesoros al cole y no les fallaras nunca porque tienen una madre que es una campeona y muy luchadora solo te diré que tus hijos estarán super orgullosos de tener el pedazo de mami que tienen!!!!!
    Cuando te este entrando la quimio piensa que eso es vidaaaaa y no lo veas como un veneno que te pone enferma!!!!
    Mucho ánimo para mañana princesa y para el viernes te enviaré toda toda mi energía positiva para ti!!! Todo irá muy bien y piensa una cosa...
    PODRA IR BIEN O MAL LA QUIMIO PERO DEPENDIENDO DE LO QUE TU QUIERAS MARCARA LA DIFERENCIA...
    Besitosssss guapa!!!!!

    ResponderEliminar
  2. Rebe, els nens són molt més intel.ligents i comprensius del que nosaltres ens podem arribar a imaginar. Tu no els hi fallaràs mai com a mare, i estic segura que la Mia intentarà ajudar-te en tot el pugui, si és una "mami"!!!
    I saps que si necessites qualsevol cosa estic molt a prop teu.
    Mira, la quimio t'ajudarà a lluitar contra aquest okupa del teu cos i res no et podrà treure't les ganes de veure somriure als teus dos nens, segur que amb ells tot serà més fàcil!
    Demà i sobretot divendres estaré enviant-te tota la meva energia.
    Un petó enorme bombó!

    ResponderEliminar
  3. Somos mas fuertes de lo que nos imaginamos, nuestra cabeza se plantea la peor situacion y cuando llega decimos....tampoco fue para tanto. Ya veras que independientemente de como estes, sacaras las fuerzas de donde sea para hacer las cosas que tu quieras.
    Besos y mucha suerte
    Mila

    ResponderEliminar
  4. Dudas que puedas fallar a tus hijos????? Yo no tengo la menor duda que NO!!!

    Y no te exijas tanto, verás como te va genial. Y si un día no estás a tope, permítetelo, descansa, duerme y sueña.

    Te quiero

    ResponderEliminar
  5. "La pena, pa'cuando llegue". Que verás como no llega. Para esto no hay un patrón, pero seguro que tiras pa'lante como una campeona.

    ResponderEliminar
  6. Rebe, ayer me quedé enganchada con tu blog! Hora y media leyendo post a post más los comentarios hasta que llegué al primero! Me encanta!!
    Y me fascina que tengas esa energía y la actitud que has tomado. Eestoy segura que el blog va a ayudar a mucha gente y también a ti al poder compartir tu experiencia y sobretodo tu punto de vista tan positivo.
    Vas a estar guapísima con esos turbantes.
    Mucho ánimo preciosa!
    Anna

    ResponderEliminar